Gmina Strawczyn leży w centralnej części Województwa Świętokrzyskiego i obejmuje północno-zachodnią część Gór Świętokrzyskich. Jej granice administracyjne mają charakter naturalny i sztuczny. Strawczyn sąsiaduje od północy z Mniowem, od południa z Piekoszowem (na niewielkim odcinku granica biegnie rzeką Łososiną), od wschodu z Miedzianą Górą, od zachodu z Łopusznem. Obszar Gminy wynosi 8.626 hektarów i w jej skład wchodzi 12 sołectw.
Zróżnicowana rzeźba zajmowanego przez Gminę obszaru, który jest położony w Niecce Łagowskiej, kształtowała się w trzeciorzędzie i czwartorzędzie. Jego północną część stanowi Pasmo Oblęgorskie ograniczone od wschodu doliną rzeki Bobrzy, a od zachodu Łososiny - Wiernej Rzeki. Pasmo jest zwartym masywem, ponad którym dominuje Góra Sieniowska (448,8m n.p.m.), a wyróżniają się w nim także Barania Góra (426,5m n.p.m.), Perzowa Góra (395m n.p.m.) oraz Góra Kuźniacka (345m n.p.m.). Południowe stoki pasma są pocięte licznymi wąwozami lessowymi i dolinami cieków wodnych.
Większy obszar Gminy stanowi teren płaski, nizinny, pagórkowato-pofalowany. To centrum Padołu Strawczyńskiego, depresji zajmującej środkową i południową część tych ziem. Jego osobliwością są dwa kopulaste wzniesienia: Góra Plebańska-Chełmicka i Zachetna. Padół Strawczyński jest rozległym, owalnym obniżeniem ograniczonym od północy Pasmem Oblęgorskim i Górami Tumlińskimi, a od południa Pasmem Zgórskim i częściowo Pasmem Chęcińskim, od wschodu zaś wzniesieniami w okolicach Kielc. Najniższy punkt na terenie Gminy znajduje się na trasie zalewowej w dolinie Łososiny (234m n.p.m.) koło Podłosienka